CAHYAMU
Yo
ben wong liya ngomong sliramu ireng,
Nanging
ing atiku sliramu kuning nemugiring.
Yo
ben lambe-lambe kakehan panyandra ala,
Nanging
kanggoku sliramu kebak katuranggan.
Pancen
sliramu mung pidak pejarakan, ngono unine kancaku,
Nanging
ing utekku sliramu widadari kang mudhun saka pucuke srengenge.
Jare
wong, sliramu kelemon,
Nanging
kanggoku pancen sliramu lemu nanging ngangeni.
Cahyamu
cumlorot adoh –adoh cedhak,
Sunare
mblerengi mripat kang kebak katresnan,
Yen
pengin cedhak ,
Aku
kadya maca crita Ngoyak lintange Aris Purnomo.
Jeng....
Irenga
kaya ngapa,
Eleko
kaya ngapa,
Aku
nedya cahyamu bakal tinemu.
Dening
: Agus Junaedi Al Bayati
Jl.
Sumantri Raya 27 Dukuh Asri Salatiga
GEGURITAN , DIMUAT MAJALAH JAYABAYA.
MRIPAT
Daklakoni
kanthi sesidheman,
Dakanggep
wong-wong ora meruhi,
Jane
lima ananging daktulis loro,
Jane
pitungpuluh ananging mung dakanggep pitu.
Kanthongan ing klambiku,
Dakrapeti lan dakrangkepi kandel,
Senajan motol-motol karepku ora
dineleng,
Rumangsaku ketutupan kabeh lakonku.
Esuk
– esuk aku dadi bingung,
Ana
mripat tumempel ing tembok jamban,
Mentheleng
weruh sakkabehe rikala wudaku,
Kabeh
diblejeti.
Aku metu, ana mripat ing
dalan-dalan,
Kabeh ndeleng weruh njaba njeroku,
Ing kantorku kebak mripat
menthelengi,
Ana ing meja, tembok,
gendheng,kayu-kayu.
Dakbukak
lemari,
Mripat
pating plolo ,
Aku
arep mlayu,
Nanging
arep menyang endi, ngendi- endi kebak mripat.
Aku kepipit jagad,
Rumangsa diukum wit-wit,
Dikunjara wesi-wesi alam,
Ora adhem senajan cedhak banyu.
Dening
: AGUS JUNAEDI
Jl.
Sumantri Raya 27 Dukuh Asri- Sidomukti- Salatiga- Jateng.
MUMPUNG ISIH SEWENGI
Peteng remeng-remeng,
Godhong-godhong mung semburat-semburat,
Ora cetha ijo, kuning apa ireng,
Anteng meneng ora kumlawe,
Surup iki amem,
Amung swara mbah Modin saka mushola sing rada ngedhemake ati.
Pitik-pitik wis ora piyag-piyeg, ngandhang,
Gangsir sing abene goreh, malah blas ora ngenthir,
Jangkrik ora ngerik senajan jrabang lan jlitheng,
Wengi iki sangsaya amem.
Mbah Modin kekidungan puja-pujian,
Isine memuji lan meden-medeni,
Jare malaikat juru pati lirak-lirik,
Jare ana kreta kencana rodhane rodha manungsa,
Medeni... nanging ing ati dadi ngati-ati.
Sing amem dadi ayem,
Sing mbregudul bakale tungkul,
Sing mbejujag mbeling dadi eling,
Sing kemaki bakal age-age tumapak mring daleme Gusti.
Pancen iki wayah surup tumuju wengi,
Nanging durung kalantur,
Isih ana sewengi kanggo memetri ati,
Mbuh sesuk isih kancingan nyawa apa wis mati,
Iki isih ana sewengi...aja digawe amem!
Lampahe Nabi dituruti lan diugemi.
Mbah Modin ora meden-medeni,
E...mbok menawa putune padha lali,
Amarga sedhela maneh kemulan nutupi rai,
E...sapa ngerti yen wis ora bali.
Geguritan, dimuat mjlh Panjebar Semangat no. 22, tg 30 Mei 2015
MUMPUNG ISIH SEWENGI
Peteng remeng-remeng,
Godhong-godhong mung semburat-semburat,
Ora cetha ijo, kuning apa ireng,
Anteng meneng ora kumlawe,
Surup iki amem,
Amung swara mbah Modin saka mushola sing rada ngedhemake ati.
Pitik-pitik wis ora piyag-piyeg, ngandhang,
Gangsir sing abene goreh, malah blas ora ngenthir,
Jangkrik ora ngerik senajan jrabang lan jlitheng,
Wengi iki sangsaya amem.
Mbah Modin kekidungan puja-pujian,
Isine memuji lan meden-medeni,
Jare malaikat juru pati lirak-lirik,
Jare ana kreta kencana rodhane rodha manungsa,
Medeni... nanging ing ati dadi ngati-ati.
Sing amem dadi ayem,
Sing mbregudul bakale tungkul,
Sing mbejujag mbeling dadi eling,
Sing kemaki bakal age-age tumapak mring daleme Gusti.
Pancen iki wayah surup tumuju wengi,
Nanging durung kalantur,
Isih ana sewengi kanggo memetri ati,
Mbuh sesuk isih kancingan nyawa apa wis mati,
Iki isih ana sewengi...aja digawe amem!
Lampahe Nabi dituruti lan diugemi.
Mbah Modin ora meden-medeni,
E...mbok menawa putune padha lali,
Amarga sedhela maneh kemulan nutupi rai,
E...sapa ngerti yen wis ora bali.
Geguritan, dimuat mjlh Panjebar Semangat no. 22, tg 30 Mei 2015
Dening : AGUS JUNAEDI
Jl. Sumantri Raya 27 Dukuh Asri- Sidomukti- Salatiga- Jateng.
